Hoe komt het dat vergaderingen stroef kunnen zijn?

/ 2 min. leestijd

Herken je dat vergaderingen soms zwaar kunnen zijn? Dat je tafelgenoten zich ingraven in hun standpunten? Je wilt tot een besluit komen waar zo veel mogelijk van je vergadergenoten zich in kunnen vinden, maar dat gaat stroef. Dan wordt het ploeteren.

Dat vergaderingen stroef kunnen zijn, komt omdat de deelnemers zich identificeren met hun inhoudelijke belangen. 

De basisgedachte die weliswaar niet wordt uitgesproken, maar er wel is, is: “Als je mijn inhoudelijke argumenten niet serieus neemt, neem je mij ook niet serieus”. Mensen maken discussies dan snel persoonlijk. Daardoor is er een extra onnodige lading in een vergadering.

Het is begrijpelijk dat dit gebeurt. Als mens worden we gewaardeerd en voor ons gevoel vaak ook ‘afgerekend’ op onze inzet en onze prestaties. Als anderen merken dat je het goed doet, willen ze van je leren of vertrouwen ze op je vakmanschap. En als je het goed doet, dan krijg je ook sneller een volgende nog spannender baan aangeboden. 

Er kleeft dus nogal wat aan hoe je je werk doet. Daardoor voelen tegenargumenten in een vergadering niet alleen al heel snel persoonlijk, maar is het ook logisch dat mensen gaan vechten voor hun belangen. 

Dit  gaan voor je eigen belangen zorgt er voor dat mensen zich ingraven in hun eigen positie. Dat is iets wat je niet wilt. De vergadering loopt stroef en er is geen verbinding meer. Mensen gaan hun standpunten steeds herhalen. Ze gaan zenden en overtuigen.

Wil je effectief vergaderen zonder dat het strijd wordt, dan vraagt dat om een verbindende manier van vergaderen. Dat betekent dat je luistert naar wat iemand zegt en je de ander ook laat merken dat je de ander hebt gehoord. Een mens kan pas weer constructief meedenken of meewerken als er naar hem of haar geluisterd is. Soms gaat dat makkelijk en soms duurt het even voordat iemand zo ver is dat hij of zij het gevoel heeft begrepen te worden. Wie wil nu niet dat er naar hem of haar geluisterd wordt? 

Verbinden doe je door nieuwsgierig te zijn naar de persoonlijke motieven. Echt nieuwsgierig zijn betekent óók dat je je standpunt los durft te laten. Of in ieder geval tijdelijk durft los te laten. En dat is vaak een flinke uitdaging voor iedereen in het team. 

Wil je meer weten over deze manier van vergaderen? Of denk je winst te kunnen halen als je team verbindend communiceert? Voel je welkom om contact met me op te nemen.

-